THE KEYS

Frankendael Foundation presenteert:

THE KEYS

In The Keys creëerden negen kunstenaars met hun werk een actueel document dat reflecteert op tijd en ruimte van de laatste buitenplaats van Amsterdam. De verschillende bronnen en verhalen van en over vroegere bewoners van Huize Frankendael van 1650 – 2006 vormden daarbij de inspiratiebron. Veel werken kwamen in situ tot stand. De kunstwerken bieden de sleutels tot Huize Frankendael. Het ware verhaal van het huis wordt echter gecreëerd door de beschouwer zelf. The Keys fungeert van 2010 – 2012 als basiscollectie van Huize Frankendael.

The Keys connects – albeit not chronologically – the various histories of the residents of Huize Frankendael. From 1650 – 2006 around eighteen residents inhabited this countryhouse. Their heritage was taken as a source of inspiration to commission nine artists to make a new work reflecting past and present of this residual homestead. Whereas existing, established ways of presenting art - within rectangular, white-cube frameworks – position the viewer in a distanced, critical dimension towards the work, The Keys attempts to work with the narrative character of art, avoiding the pitfall of ‘art as illustration’. In the end, it is the people and the surroundings of the house that constitute a genuine portrait of Huize Frankendael and its residents.

zondag 12 september 2010

Saskia Noor van Imhoff (1982), zonder titel, 2010

Gedurende drie maanden werkte Van Imhoff in de voormalige slaapkamer van Cecilia van Vliet-Lichtveld, de laatste bewoonster van Huize Frankendael. Toen Van Vliet-Lichtveld in 1956 in verwachting was, bood Ben Merkelbach (zie kunstwerk Tomas Adolfs), haar stiefvader, het jonge paar aan om bij hem in te trekken op Frankendael. Allebei haar zoons groeiden hier op. Kunst en muziek liggen Van Vliet-Lichtveld na aan het hart en op Frankendael ontving zij haar gelijkgestemde vrienden. Tot 2004 bewoonde ze Huize Frankendael met veel toewijding.

Van Imhoff bouwde een installatie die een symbiose vormt met de ruimte. Op een bijna architectonische wijze maakte ze eerst een maquette, om vervolgens een nieuwe ruimte binnen de oude muren te laten verrijzen. Ze maakte een selectie uit fotomateriaal van Van Vliet. Ze gaf aan deze bronnen een nieuwe betekenis door ze te interpreteren en in de installatie te versmelten met haar eigen archiefstukken en artefacten. De toeschouwer wordt uitgenodigd de verschillende lagen in het werk te ontwaren, zowel aan de binnen- als aan de buitenkant.

Foto bovenaan pagina van het werk van Van Imhof is gemaakt door Mattie van der Worm.

Gepost door op

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Abonneren op: Reacties posten (Atom)